dinsdag 9 september 2008

Glass King spinhengel

Tijdens het vissen met anderen komen natuurlijk veel zaken ter sprake. De meeste daarvan hebben wel iets met onze hobby van doen. Over hengels hebben wij het bijvoorbeeld vaak. Iedere visser heeft eigen voorkeuren, en vooral verschillende ervaringen. Met Ap heb ik verschillende malen gesproken over lichte spinhengels. Ik bezit al bijna een jaar een zelfgebouwd ultralicht stokje. Dat hengeltje heeft bepaalde pluspunten, zoals zijn strakheid, laag eigen gewicht en geringe lengte, maar dat laatste pluspunt is tegelijk een aardig nadeel gebleken. Een pluspunt is het omdat je heel nauwkeurig kunt werpen over niet al te grote afstanden, en een nadeel omdat het zetten van een haak, zeker als een snoek de spinner eens greep, niet met de benodigde kracht kon gebeuren.

Twee broertjes, met heel verschillende eigenschappen.

Zowel door Ap als door andere lichtervissers werd mij aangeraden eens te gaan zoeken naar een vijfgrammer, bij voorkeur één van glasvezel. Die zijn nog gewoon nieuw te krijgen bij Fair Play, maar helaas gaan die mijn budget iets te boven. Gelukkig heb ik niets tegen oudere, goed gebruikte hengels. Een zoektocht van een paar weken leverde mij uiteindelijk een mogelijke vijfgrammer op. Arjen, amateurarcheoloog en karpervisser uit de buurt van Zaandam had een hele collectie oude hengels, gebouwd door Jan Schreiner, op Marktplaats gezet. Dit waren deels hengels die al onder de naam Fair Play werden verkocht, en deels hengels die nog iets ouder waren.

Arjen had twee vijfgrammers in de aanbieding, waarvan Ap er al één gekocht had toen ik langs ging om het aanbod te bekijken. Twijfelen heb ik niet gedaan. De hengel zag er nog heel best uit, en er viel zeker nog mee te vissen. Met zijn lengte van bijna 1 meter 70 is het ding, in vergelijking met mijn zelfbouwertje erg lang. Het lijkt erop dat er vele kilometers nylon door de geleideogen zijn gegaan, iets waar ik altijd even bij stilsta als ik een "nieuwe" gebruikte hengel vasthoud.

Misschien wel het leukst vind ik dat het hengeltje gebouwd is op basis van een Conolon blank. Mijn eigenbouwertje is ook op zo'n soort blankje afgebouwd, alleen is dat iets korter, en daardoor wat minder "zwabberig". Dat is ook het grootste verschil: mijn zelfgebouwde hengel is heel snel van actie, terwijl de Schreiner veel rustiger is. Dat wordt deels dus veroorzaakt door de extra lengte, en de daarmee gepaard gaande hogere massa van de blank zelf (denk maar aan een stuk staaldraad. Een kort stukje is heel stijf, maar een stuk van 20 meter lang gaat gaat zich bijna als touw gedragen). Een ander deel van die tragere actie is te wijten aan de afbouw: een bus, wat zwaardere hardverchroomde ogen en sierwikkelingen zorgen ook dat de massa van het geheel wat toeneemt, en daarmee de traagheid dus ook. Een leuk stukje over de vroegere glasvezelhengels die Jan bouwde is te vinden in één van de boekjes die hij eind zestiger jaren schreef. Hij beschrijft een trucje om een glasvezelblankje, zijn eerste, wat minder topactie te geven, zonder daarover in details te treden. Het trucje is bij nader inzien best goed te zien: Het topoog van deze hengel is naar verhouding heel klein, wat ervoor zorgt dat de overdreven topactie er inderdaad een beetje uit is.

Aan beide kanten water.

Gistermiddag had ik vrij, en natuurlijk moest de Glass King mee. Een poldertje net ten noorden van Gouda zou mijn jachtgebied worden. De weersvoorspelling was prima: het zou droog worden, met weinig wind bovendien. Bij het KNMI moet iemand iets aan zijn ogen doen geloof ik, want droog was het eigenlijk pas laat in de middag, en het waaide hard genoeg om echt op te moeten passen op sommige gladde kantjes. Gelukkig is deze polder gelegen rond een heel oud winterdijkje. Langs beide kanten van het drie meter brede weggetje ligt water, en het is dan ook mogelijk om bijna altijd wel met de wind in de rug te vissen. Secuur werpen kun je dan alsnog wel vergeten, maar ver werpen is geen echt probleem meer.

Uitzicht op één van de vele zijsloten.

Omdat het zo onstuimig was heb ik de grootste spinner die nog redelijk te vissen is op een vijfgrammer gemonteerd. Een echt minispinnertje zou verloren zijn gegaan in het klotsende water. Tot mijn grote vreugde was het water, op enkele plompenbedden na, plantvrij, en nog vrij diep bovendien. Daardoor kon ik veel worpen maken en zoeken naar de snoeken, die hier ongetwijfeld in redelijke hoeveelheden zullen voorkomen. Ik was nog net niet uit mijn hemd gewaaid toen mijn spinnertje gegrepen werd door een snoek van redelijke afmetingen. Het werd een traag gevecht, waarbij het oude glasvezel deed waarom het zo geroemd wordt: meebuigen. De snoek op zijn beurt zocht zijn heenkomen in de plompen voor mijn voeten, waardoor hij, zonder echt moe te worden, telkens net buiten mijn bereik bleef. Alles verliep heerlijk rustig, en na een aantal minuten lag een prachtige snoek van 67 centimeter op de kant. Geen echte krokodil misschien, maar het spektakel maakte alles goed.

Een prachtige snoek, echt een mooie eersteling .

Bij een bruggetje stond nogal wat stroming: een gemaaltje was een deel van de inhoud van de polder de Gouwe aan het inpompen. Dit was nou echt een typische baarsplek, met paaltjes, beton en afwisselend snel en langzaam stromend water. Met de grote spinner ging het al heel aardig: bijna iedere worp leverde een aanbeet op. Toen ik een kleiner spinnertje monteerde werden die aanbeten ook verzilverd, en met acht baarsjes in een kwartier mocht ik helemaal niet klagen.

De baarzen waren ook van de partij.

Het laatste uurtje heb ik in Gouda doorgebracht, waar het veel minder hard waaide, maar waar ook de activiteit van vissen wat minder was. Een tweetal baarzen werd nog aan de score toegevoegd, en net toen ik wilde stoppen verspeelde ik een aardige snoek op een ietwat stomme manier. Ik dacht dat ik vuil gehaakt had, en ik was al blij dat dat vuil meegaf. Pas toen het vuil terugzwom zag ik mijn fout in: niet slaan kan je vis kosten. Een prachtige snoek, wat groter dan de vis die ik wel ving, rolde even om zijn as. Het spinnertje was gelost, en de snoek heb ik niet meer gezien. Jammer, maar wel bemoedigend. Kennelijk is ook hier grotere snoek te vangen.

Een broekbosje met voldoende verstopplaatsen voor roofvissen.

De Glass King is een prima hengel, voor snoek veel beter geschikt dan mijn zelfgebouwde hengel. Die zal ik echter niet afdanken, omdat het vissen op polderbaarsjes met een vijfgrammer gewoon niet echt veel sport oplevert.

8 opmerkingen:

Anoniem zei

Mooi verhaal ! Je boft maar met zo'n stukje nostalgie te kunnen vissen, wie weet wat er allemaal aan deze hengel is gevangen. En gelijk een snoek van 67cm aan de "nieuwe" 5 grammer is lang niet verkeerd. Ik volg je blog al een tijdje, naast die van Peter, en vermaak me prima met het lezen van je mooie stukjes. Ga zo door!

Groeten,

Frederik

Ap zei

Alsof we samen aan 't vissen waren. Geweldige hengeltjes die Glass King hengeltjes. Degene die gestopt is met het maken van die blanks moeten ze straffen als hij al niet tot stof is wedergekeerd.

Ap

Arjan zei

Hoi Frederik,

Dankjewel, ik ga zeker door :)

Ap, helaas bestaat de fabriek niet meer, maar een deel van de productie is nog te krijgen. Er is een site waarop je ze kunt bestellen, en er staat ook wat extra informatie op over de historie van Narmco/conolon

Arjan

Arjan zei

link: http://vintagerods.com/

Peter Linzell zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Anoniem zei

Mooi mooi
Ik heb weer genoten van je verhaal en ik heb ook een zelfde blank 5 grammer echter geen glass king maar hij is daarom niet minder mooi en functioneel

Cees

Arjan zei

Die naam maakt natuurlijk ook helemaal niets uit Cees, het gaat om het materiaal en de kunde van de bouwer die uiteindelijk zorgen voor een perfecte hengel. Als ik het goed heb ben jij trouwens de bezitter van een heel arsenaal aan perfecte hengels :-)

Arjan

Anoniem zei

Mooi verhaal en prachtige plaatjes Arjan!!!
Dat nostalgishe materiaal heeft toch net iets meer.

Gr Frits