ultralicht karpervissen

In mijn vorige woonplaats was een watertje waarin door de overijverige beheerder veel te veel karper was uitgezet. Die karpers beconcurreerden elkaar zo erg, dat ze alles aten wat je ze voorschotelde, mits het eetbaar was natuurlijk. In dat watertje viste ik nogal eens om "nieuwe" dingen te proberen. Van nature zijn vissers namelijk best een beetje conservatief. Ze gebruiken het liefst aas dat al eerder resultaat opleverde, en als je op een bepaalde manier veel karper vangt, is er geen noodzaak je technieken aan te passen. Omdat karpers echter ook niet van gisteren zijn is het soms nodig iets nieuws te bedenken om ze om de tuin te leiden, en het testen van dat nieuws kun je het best proberen op een plek waar de kans op succes groot is.

Ik weet nog dat ik voor het eerst met drijvende kattenbrokken ging vissen. Of de karpers dat wel zouden eten, zeker zonder eerst een aantal dagen te voeren betwijfelde ik nogal. In die testsloot werd alle twijfel weggenomen. Na een paar uur vissen heb ik mijn hengel maar ingepakt, omdat ik zo veel ving dat de lol eraf was. Kattenbrokken hebben sindsdien altijd een plekje in mijn vistas.

In mijn nieuwe woonplaats heb ik zo'n watertje nog niet gevonden. Er zijn wat putjes met een redelijk karperbestand, maar die vissen zijn door schade en schande behoorlijk wijs geworden, en bovendien zijn ze vaak zó groot dat ik niet het risico wil lopen ze te verspelen alleen omdat ik weer eens iets moest uitproberen. Vorige week ben ik, op weg naar huis, eens uit de trein gestapt om een parkje met aangrenzende poldervaart te gaan bekijken. Van wat ik zag werd ik best vrolijk: veel kleine karper liet zich bekijken, en er werd weinig tot niet gevist. Het had er alle schijn van dat ik mijn nieuwe testsloot had gevonden.

Ik heb er nu twee avonden gevist. Omdat de te verwachten karpers niet groot zijn vond ik mijn Bansberg de meest geschikte hengel. Gelukkig heb ik daar nu eindelijk eens een karper mee gevangen. Groot was hij inderdaad niet, maar het glasvezel ging prachtig rond. De hengel is echt een aanwinst; een heel licht stokje (ik ga hem eens testen, want ik vermoed dat de testcurve minder dan een pond is, en ik ben nu toch wel benieuwd) met een eigen geschiedenis. De hengel is uitstekend in balans met de ABU Cardinal 33 die ik eronder hang. Helaas zal ik wel iets aan het slipmechanisme van de molen moeten doen. Het lijkt erop dat de vilten slipschijven erg vies zijn geworden.

Een experimentje heb ik ook al gedaan. In de karperboeken van weleer wordt altijd gesproken over speldwakers. In de vistas van mijn vader zat er één, maar daar heb ik helaas nooit mee gevist. Toen ik, enige jaren geleden alweer, geinteresseerd raakte in het "klassieke" karpervissen waren ze nergens te vinden. navraag leverde niets op; ik moest maar eens met mijn tijd meegaan. Inmiddels heb ik verschillende speldwakers in huis. Bij de hengelsportzaak in de buurt vond ik er een aantal, die afkomstig waren uit een restpartij van een groothandel. John Schreiner had een kleiner model.

Het eeuwige twijfelen aan nieuwe dingen speelde vast ook een rol, want na een uurtje heb ik toch maar een pennetje gemonteerd, om struinend te gaan vissen op karpers die ik zag rommelen in het water. De waker ga ik echter zeker nog meer kansen geven. De beetregistratie lijkt me gewoon heel goed. Iedere lijnzwemmer werd me duidelijk gemeld, maar helaas was er geen vis bij die me het plezier wou doen ook echt het aas te nemen. De komende weken zal ik wel vaker een uurtje gaan vissen na werktijd, en ik hoop dat ik wat handiger wordt in het vissen met een waker, het zal een verrijking voor mijn visserij kunnen betekenen.