dinsdag 13 mei 2008

Bruce & Walker Avon

Richard Walker poseert met Clarissa, gevangen op de eerste MKIV in 1952


Ik moet het maar gewoon toegeven: ik ben een verzamelaar. Marktplaats is voor mij een heel gevaarlijke plek. Met enige regelmaat kun je daar prachtige glasvezel hengels vinden. Ze zijn natuurlijk niet allemaal interessant voor mij, maar soms vind ik een karperhengel die ik zo interessant vind dat ik ermee wil vissen. Vorige week was dat een oude Engelse hengel, een Bruce & Walker MKIV Avon G, 11'. Dat is best een mond vol, maar als je de historie een beetje kent is het een hele duidelijke naam.
Richard Walker, een van de inventiefste vissers van zijn tijd, bedacht zich eind veertiger jaren dat er geen hengel beschikbaar was die hij geschikt achtte voor het vissen op karper. Walker was bepaald niet onhandig, en hij begon zelf zijn hengels te bouwen. Met de vierde poging was hij tevreden (vandaar het MKIV). Misschien zou deze hengel nooit zo'n grote rol hebben gespeeld als Walker er niet in 1952 zijn beroemde recordkarper Clarissa mee zou hebben gevangen. Walker heeft een klein aantal hengels (een stuk of 8) helemaal zelf gebouwd, en hij heeft daarna nog een aantal hengels afgebouwd. Al snel droeg hij de productie over aan Bruce James & Son, die tot 1966 MKIV's van splitcane bouwden. Van de MKIV bedacht Walker nog een lichtere versie, die de Mark IV Avon ging heten.

Bruce James heette eigenlijk James Bruce, en de "son", James Bruce jr. is voor zichzelf begonnen, samen met Ken Walker (geen familie van Richard). Zij bouwden hengels van het toen moderne glasvezel (de G in de naam van de hengel), in de stijl van de oude splitcane hengels. De hengel waarover dit verhaal gaat is daar een mooi voorbeeld van. In het splitcanetijdperk was het gebruikelijk (maar eigenlijk niet nodig, tenzij de hengel van slechte kwaliteit was) om een heleboel tussenwikkelingen te maken. Dat zijn korte wikkelingen -ongeveer vijf keer rond de hengel, die iedere halve inch gelegd zijn. Deze hengel, die iets langer is dan het origineel, heeft er 123. Het moet een monnikenwerk geweest zijn om alleen die al te maken. Van de geleideogen zijn het start- en topoog gevoerd met een harde kunststof, en de rest van de ogen is van hardverchroomd staal.

De hengel is door de vorige eigenaar, Kees, gekocht bij Sciarone aan de Molenstraat in Den Haag, midden jaren zeventig. Na al die jaren ziet hij er eigenlijk nog heel goed uit. De lak is hier en daar oppervlakkig iets beschadigd, en het topoog en de pensluiting hebben wat aandacht nodig, maar verder is hij nog net zo goed als hij was in nieuwstaat. Hieronder alvast een paar plaatjes van de hengel met de originele lak, en daarna licht geschuurd. Volgende week is hij af, dan komen de plaatjes van hoe het geworden is.




















Het transfer zoals het eruit zag














Gevoerd startoog. Op deze foto zijn ook de tussenwikkelingen goed te zien.



















De pen, waarover het topdeel past als de hengel in elkaar geschoven wordt. Met een klein beetje lak is deze nog wel dikker te maken.
















Nog eens het transfer, nadat alle blaasjes in de lak waren weggekrabd, en de oude lak met heel fijn schuurpapier een beetje was opgeruwd.

6 opmerkingen:

Peter Linzell zei

Hoi Arjan,

Ik ben benieuwd naar het eind resultaat. Dat wordt weer een heel mooie hengel. Niet alleen om naar te kijken, maar ook om mee te vissen!

Zelf ben ik de trotse eigenaar van een Hardy Richard Walker Avon. Een plaatje van een hengel, waar ik graag in het voorjaar mee vis.

Richard Walker en Clarissa speelden in mijn begin jaren als karpervisser een grote rol. Ik herken dat ook bij jou, heel leuk.

Groeten,
Peter

Arjan zei

Hoi Peter,

Walker was ook wel heel belangrijk voor de visserij in het algemeen, en de karpervissers in het bijzonder. Ik vraag me af waar we zonder creatievelingen als hij zouden staan. Wij hadden natuurlijk Dirk de Vries, die even inventief moet zijn geweest, maar die heeft helaas nooit iets opgeschreven, voor zover ik weet.

Arjan

Ap zei

De molenstraat, wat een begrip! Een hengel overleeft de tijd wel maar de oude hengelsportzaakjes zullen we helaas gaan missen. Misschien moet er een lijst komen met beschermde hengelsportzaken en oude poldertjes...

Ap

Arjan zei

Daar ben ik helemaal voor Ap :-)

Dit weekend ben ik niet in het land, maar maandag is er weer tijd voor een poging, en een nieuw verhaaltje.

Arjan

Anoniem zei

Beste Arjan,

Dit is een heeeel late reactie, maar ik kwam je artikel tegen via Google toen ik B&W intikte. Zelf bezit ik ook een MKIV, maar ook nog een SU versie waarvan de lak nog helemaal gaaf is en niet verkleurd. Het valt me op hoe mooi de rode wikkelingen zijn op deze hengel i.t.t. de MKIV die eigenlijk helemaal bruin is geworden door de verkleurde lak. Mijn vraag is; hoe zou je zo'n verkleurde hengel met al die wikkelingen weer mooi van kleur kunnen krijgen. Schuren is met deze stok natuurlijk moeilijk. Hoe ziet jou gelakte MKIV er nu uit? IK kan je evt. foto's zenden van de MKIV en de SU ter vergelijking.
Met vr. groet Hans
Mailadres; kuiltjes@tele2.nl

Unknown zei

Heb ook zon werphel james en son nou moet ik zeggen dat punt 1 dit een top karper hengel is voor met de pen en dat zo,n hengel (hand made)+-400 uur werk per hengel Niet of nauwelijks nog aangeboden wordt voor deze 50 jarige vandaar ik ook erg zuinig ben met deze pracht exemplaar grt John