Een vreemde dag

Karpers jennen in Gouda, zo begon ik vorige week mijn vraag op lichtervissen. Ik was benieuwd of er meer mensen geinteresseerd waren om in de buurt van mijn woonplaats te proberen nog wat laatste graantjes van het karperseizoen mee te pikken. Ap was (natuurlijk) van de partij, en ook Harvey, een nieuw lid van lichtervissen, was wel te porren voor een ochtendje karpervissen. De beoogde plek vond ik twee weken geleden al, en het viel me op dat er erg veel karper rondzwom. De karpers waren toen zichtbaar aanwezig doordat ze veel voor mij uitzwommen. Ik weet dat gedrag aan mijn aanwezigheid, de vissen probeerden me een beetje te ontlopen. Ze waren niet zichtbaar geschrokken, waardoor ik me bedacht dat ze waarschijnlijk niet vaak bevist waren.

Gisterochtend om zes uur waren we aanwezig. Harvey was er het eerst, ik zag hem al lopen toen ik aan kwam fietsen. Ap parkeerde vijf minuten later zijn BMW naast de andere grote Duitse auto's die de nieuwe villabewoners van A naar B brengen. Er werden natuurlijk, voordat we op weg konden naar onze stek, nog wat anekdotes en stukjes nuttige informatie uitgewisseld, passende hengels gekozen en tassen herschikt. Mijn spinspulletjes kon ik bij Ap in de wagen stallen, zodat ik niet telkens met twee uitrustingen zou hoeven sjouwen.

Twee lichtervissers in het gras.

De ingang naar de weilandjes, die deels verruigd zijn en alleen worden begraasd door wat schapen was al gauw bereikt, en het uitzicht was veelbelovend. Een mooie karper vertrok richting horizon, een brede boeggolf voor zich uit stuwend. Verderop was meer activiteit al zichtbaar in het eerste ochtendlicht. We begonnen dan ook met een groot optimisme aan het optuigen van onze hengels. Het leek een heel normale karperdag te gaan worden: Ap mopperde op de planten die de bodem deels bedekken, ik rookte om wakker te worden en Harvey zat rustig te kijken naar zijn pennetje. We werden echter toch al gauw ingehaald door de realiteit. De karpers stopten namelijk niet met rondjes zwemmen. Een verklaring voor dit gedrag konden wij geen van drieën bedenken, het gebeurde gewoon. Op hoge snelheid zwommen ze voorbij, zonder ergens te stoppen om te eten.

Karpersporen

Het is me tijdens de ochtend nog gelukt om een brasem te vangen, en Harvey en Ap hebben beiden een vis gemist, maar uiteindelijk hebben we van de karpers bijzonder weinig last gehad. Helaas moest Harvey ons al vroeg in de middag verlaten omdat hij later op de dag moest werken.

Ap en ik hebben de warmste uren van de dag doorgebracht met het ultralichte spinhengeltje. Dat was niet heel kansrijk met die hitte, maar een enkele ruisvoorn maakte in ieder geval mijn dag een beetje goed. Voor het spinnen overdag zullen we nog even op beter tijden moeten wachten. Met een beetje geluk kunnen we over een week of wat al de hele dag gericht achter onze polderrovers aan met zeer licht materiaal, een verslaving waaraan bijna alle Lichtervissers leiden.

Een grove maar zwaar beschadigde ruisvoorn. Zou hij ontsnapt zijn aan een Aalscholver?

De avond hebben we wederom doorgebracht met kijken naar ogenschijnlijk onvangbare karpers. Beiden vingen we nog een brasem, zodat Ap gelukkig niet geheel visloos bleef. We hadden er allebei ook vrede mee; de dag was prachtig, de omgeving evenzo, en die karpers zien we allebei als een uitdaging, en niet als een mislukking. Ap was zelfs al plannen aan het maken om nog binnen een week terug te komen. Ik kan hem geen ongelijk geven...

Twee "gelukkige" brasemvangers. Ap probeert zijn lijn te ontdoen van stukjes brasemslijm.