Samen met Joop ben ik naar Amsterdam gereden. John Schreiner heeft in zijn assortiment prachtige geleideogen, die ik heel geschikt vond voor zo'n hengel. Ze wegen niet veel meer dan de tegenwoordig veel gebruikte recoilogen maar ze hebben een echt klassieke uitstraling. We hebben ook besloten dat er een ouderwetse cone met rubberen stootknop en een afdekplaatje op zou gaan komen. De pensluiting heb ik gelaten voor wat het was, hoewel John nog wel een opmerking maakte over de in zijn ogen geringe levensduur van alle sluitingen die niet van metaal zijn. De tijd zal het leren. Voorlopig vind ik een pensluiting prima.
Omdat het ultralichte blankje toch onderweg is heb ik daarvoor een vergelijkbare set ogen, kurken en ander toebehoren gekocht. Op die manier krijg ik straks twee hengels die wat betreft hun uiterlijk mooi bij elkaar passen.
De eerste stap om van een vliegenhengel een vlokhengel te maken is het slopen van de oude kurken greep en het verwijderen van de reelhouder. Dat laatste lukt makkelijk door hem even boven het fornuis te verwarmen en dan met een waterpomptang wat te trekken en te draaien aan het metalen ding. De kurken verwijderen lukt omdat ze goed gelijmd zijn alleen door ze brokje voor brokje te slopen. Jammer van het kurk eigenlijk, want dat spul is behoorlijk prijzig.
Na het wegschuren van de oude lijmresten kunnen de nieuwe kurken, met een totale lengte van 36 cm op de blank geplakt worden. Daarvoor moeten eerst de gaten die al in het kurk geboord zijn wat uitgevijld worden met een klein rondvijltje. Het lijmen doe ik met PU constructielijm. Dat zet een beetje uit, dus de kurken moet je wel stevig op elkaar drukken tijdens het drogen.
De kurken zijn veel te dik om er direct iets mee te kunnen doen. Er moet voor de grote reelringen die ik heb al een halve centimeter van de diameter afgeschuurd. Misschien zijn er wel mensen die dat kunnen zonder de hengel te laten draaien, maar de meeste hengelbouwers gebruiken daarvoor een draaibank. Bij gebrek daaraan heb ik een constructie met een boormachine, een stoel en een steen gemaakt. Niet stevig, maar als je voorzichtig doet kan het best.
De vorm wil ik een beetje hebben zoals de handgrepen die ook gemaakt worden op de Fair Play hengels. Die vorm past mooi bij de ringen, de cone en het afdekplaatje. Het enige minpuntje aan de grepen van de gemiddelde Fair Play vind ik dat het deel voor de molen bij de Fair Play hengels vaak nogal een gering verloop heeft, waardoor de molen niet vlak achter het eind van de greep geplaatst kan worden. Ik heb dat stukje dan ook wat steiler en dus korter gemaakt.
Het afdekplaatje heb ik dankzij een tip van John mooi in het midden gekregen. Een klein lintje schilderstape om de blank zorgt dat je de ruimte tussen blank en ringetje goed evenredig kunt vullen. Je snijdt het met een heel scherp mesje precies op het ringetje af en je maakt het met een stift of lak zwart. Het plaatje zelf zit met een beetje lijm uit een lijmpistool vast. Als ik er ooit nog vanaf wil kan ik het er af snijden.
De cone zit wél met PU-lijm vast. De reelringen heb ik heel licht opgeschuurd met polijstpapier om ze beter te laten passen bij het metalen deel van de cone. De handgreep is na het polijsten van het kurk af.
1 opmerking:
Hoi Arjan,
Mooi he' dat blankje omtoveren naar een prachtige hengel. Schitterend, ik heb genoten van je verhaal en hoop binnenkort de hengel live te kunnen aanschouwen.
Mijn complimenten!
Groeten,
Hans-2
Een reactie posten